Singielka a może zajęta? ;)

Gabriella

bo przyjaciolki sa od przyjaciolkowania,a faceci...

berrybloom

No właśnie

Nawet jeśli facet jest tylko przyjacielem to zawsze spotkania z nim są zupełnie inne niż z dziewczyną

Szkoda że nikogo takiego nie mam

Ale może w liceum się ktoś trafi

Gabriella

bede trzymac kciuki, bo warto miec kogos takiego

(wiem na swoim przykladzie, ze przyjazni z Boone'm za nic w swiecie bym nie oddala

)

berrybloom

Dzięki dzięki

Mam nadzieję że zmiana szkoły coś zmieni Wesoly

Bo dość już mam tej rutyny...
W gimnazjum już nawet nie mam kogo wyhaczyć wszyscy znani i tacy... średni

Gabriella

to prawda-nowe towarzystwo, nowe osoby. Latwiej, zeby ktos wpadl Ci w oko;]

`Nikolaa <3

Mam chłopaka Heart

Jestem z Nim , (5 miesięcy i tydzień ) :*

Zozol

Może opowiesz o nim coś więcej? Jaki jest? Jak się poznaliście? Jak to się stało, że jesteście razem?
Uwielbiam słuchać opowieści zakochanych dziewczyn. Mruga

Gabriella

Zozol, to moze Ty nam jakas historie zakochanej dziewczyny opowiesz? Wesoly

Albo cokolwiek o tym, co u Ciebie?

Zozol

Chętnie bym opowiedziała, ale kurczę, mnie stan zakochania wciąż nie może dopaść. I mam do tego bardzo ambiwalentny stosunek muszę przyznać...
Z jednej strony wcale nie mam ochoty się zakochiwać, jest dobrze jak jest, nic mnie nie rozprasza i tak dalej, a z drugiej jednak ciągnie do tych porywów serca odrobinę. Żeby chociaż raz w życiu zobaczyć jak to jest...

Ale nic na siłę, nic na siłę.

Gabriella

I slusznie - jak ma przyjsc, to trafi Amor w najmniej niespodziewanym momencie:)

Zozol

O, mam ciekawą historię a propos niespodziewanych miejsc i Amora. Co prawda nic z tego nie wyszło, ale i tak było całkiem... interesująco.

W lutym 2011 zdarzało mi się bywać w szpitalu. Nic bardzo poważnego, bolesnego owszem, ale nie poważnego dzięki Bogu.
Za drugim razem gdy położyli mnie na oddziale ratunkowym okazało się, że praktyki odbywa grupa studentów, przyszłych ratowników medycznych (wcześniej badali mnie przyszli interniści, co też było w sumie ciekawe, kiedy z dziwnymi uśmiechami na twarzach macali mnie po brzuchu...). Oczywiście postanowili się mną zająć; co chwila upewniali się, że wciąż żyję, wozili mnie na badania, pomagali wstawać, siadać, ogólnie rzecz biorąc opieka pierwsza klasa, czułam się jak niepełnosprawna.
Skończyli swój dyżur kiedy ja jeszcze byłam na badaniach i gdy wróciłam ich nie było. Trochę się zasmuciłam, a trochę mi ulżyło. Poleżałam trzy minuty i przyszedł jeden z nich, już po cywilnemu, coś tam pogadał i "miał nadzieję, że już się TUTAJ nie spotkamy".
Jeszcze tego samego wieczora wróciłam do domu i weszłam na Facebooka. Patrzę: wiadomość od jakiegoś kolesia, którego nazwisko i imię nic mi nie mówi totalnie. Wchodzę na jego profil, fotka niewyraźna, ale widzę, że student ratownictwa.
(Tutaj warto wspomnieć, że ze dwa tygodnie wcześniej wywróżyłam sobie na Facebooku, że mój mąż będzie lekarzem i nie omieszkałam się tym pochwalić, ponieważ bardzo mi się ta opcja podobała. Dodałam jeszcze, że jeśli będzie lekarzem-perkusistą to już w ogóle będzie idealnie)
Wciąż nie wiedziałam który to student, ale zobaczyłam, że w zainteresowaniach ma wpisane "gra na perkusji".
Mojej miny nie muszę chyba opisywać.
Wymieniliśmy się kilkoma wiadomościami, domyśliłam się w końcu który to student (niestety, ten którego polubiłam najmniej, a właściwie wcale), w końcu zaproponował mi spotkanie, ale odmówiłam.
Moje koleżanki do tej pory robią mi wymówki z tego powodu, bo to takie magiczne i niespotykane, bo to przeznaczenie i palec boski. A ja jestem niemądra i cierpię na związkofobię.
Z tym ostatnim jestem ewentualnie się w stanie zgodzić.

Jak zostanę starą panną to pewnie będę tego żałować.

Gabriella

Nie zaluj, slyszalam, ze polscy ratownicy medyczni, choc naleza do najlepiej wyksztalconych w Europie, maja problem ze znalezieniem pracy i potem bieduja przez cale zycie

(nie, do materialistki mi daleko!).
Ale historia z chlopakiem, ktory sie wpasowal w granie na perkusji calkiem niezla. Jakbys miala zaczac zalowac - w znajomych go pewnie masz, wiec nie problem znowu sie z nim skontaktowac i samej zaproponowac spotkanie

Zozol

Chyba byłoby mi trochę głupio. Szczególnie jakby miało się okazać, że nie jest już zainteresowany.
Ale nie żałuję tej historii samej w sobie, dobra anegdota do opowiedzenia.
Chociaż zdaje się, że przebija ją historia mojej koleżanki, która zgubiła telefon na wykładzie, a znalazł go koleś, który okazał się tym, na którego czekała pół życia. Wesoly

Gabriella

oo... ale wyszlo cos z tego ich spotkania? mam nadzieje, ze tak, bo takich historii zawsze milo sie slucha:)

Zozol

Wyszło, wyszło. I to nawet duże "coś", bo są parą.
Życie jest pełne niespodzianek jednak. Wesoly

	Forum Forum dla dziewczyn Strona Główna -> Przyjaźń, miłość, życie	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6 Następny
Strona 5 z 6