Największy z Polaków [*]

Kropka

Obchodzimy dziś czwartą rocznicę śmierci Jana Pawła II Wielkiego. Boli mnie, że mimo tego, że stało się to tak niedawno, co raz mniej osób zapomina chociaż na chwilę Go powspominać. Swoje kierował często do młodzieży, która cztery lata temu płakała i ubolewała, przysięgając dozgonną pamięć, a teraz? Teraz wśród moich znajomych na fb.pl jestem jedyną osobą, która cokolwiek wspomniała. Wstawiłam zdjęcie i napisałam tekst piosenki 'Poza czas', a inni? Nie dopatrzyłam się nigdzie nawet wznmianki o Papieżu.

Dla mnie był to ktoś wyjątkowy. Mimo tego, że byłam dzieckiem i niewiele rozumiałam z tego, co mówił, zawsze uśmiechałam się słysząc, że się wypowiada, czy że ktoś o Nim wspomina. Cieszyłam się, gdy był w moim Łowiczu i płakałam, nie mogąc iść zobaczyć Go z bliska, bo miałam wtedy złamaną nogę. W chwilach zwątpienia nucę sobie 'Barkę' i patrzę na obrazek gór, które tak kochał, a za Jego przykładem kocham i ja.
13 maja 1981r., Plac Świętego Piotra - zamach.
Dokładnie 11 lat później się urodziłam.
18 maja 1920r. - urodziny Papieża.
Dokładnie 72 lata później obchodziłam swoje pierwsze imieniny.

Czuję z Nim niesamowitą więź, może trochę wymyśloną przez te daty, ale bardzo silną. I chociaż na codzień grzeszę, to cały czas chcę wierzyć, że jeśli pomyślę o Nim, to kiedyś z tego wyjdę. I tak mi strasznie smutno, że nigdy nie będę miała szansy Go spotkać ;[

Własciwie nie wiem, dlaczego to tutaj napisałam. Od zwierzania się mam tysiące blogów. Ale napisałam i trochę mi lepiej.
Czy to zabrzmi źle, jeśli dodam, że ciągle za Nim tęsknię? ;( [*]

Zozol

Mnie też naszła dziś refleksja gdy siedziałam w ławce w kościele, wpatrując się w portret Jana Pawła II.
Nagle zadałam sobie pytanie: kim on dla mnie był? Czy rzeczywiście mogę szczerze i z ręką na sercu powiedzieć, że go kochałam, jak to robi wielu ludzi?
Odpowiedź nie była prosta, ale siedząc tam wiedziałam, że nie ma sensu się oszukiwać. Że on i tak pewnie zna prawdę. I, że, być może, wcale go to nie rusza, bo jeśli w ogóle patrzy na ziemię, to patrzy na swoich przyjaciół, na tych, których znał i kochał najbardziej.
A odpowiedź brzmiała: nie. Owszem, gdy dowiedziałam się o jego śmierci w oczach zakręciły mi się łzy. Tak, uważam, że jego śmierć to nieodżałowana strata. Jednak wydaje mi się, że płakałam po nim tak samo jak płakałabym po odejściu każdego dobrego człowieku.
Bo tak naprawdę, gdy żył, nie wiedziałam o nim prawie nic. Jak większość ludzi w moim wieku. Smutne, lecz prawdzie.

Wiem, cynizm coraz głębiej wżera mi się w mózg. Ale nie potrafię nic na to poradzić.

Gabriella

To byl niezwykly czlowiek, Polak, ktory zmienil los historii, los swojego kraju, TEJ ZIEMII.
Jesli mam byc szczera - nie oczekuje od tlumow, by na roznych forach spolecznosciowych, czy w Internecie wstawialy zdjecia, doczepialy jakies znicze itp. To sie powinno przezywac w srodku, nie na pokaz. Mysle ze dzis wiekszosc Polakow choc na chwile sie zatrzymala myslami przy Janie Pawle II.
Kiedy umieral - bylam mlodsza, niz chcialabym byc. Nie rozumialam tego wszystkiego TAK doklanie, choc swietnie pamietam atmosfere tamtych dni. Atmosfere, ktora jest nieporownywalna do niczego innego.
Kim byl dla mnie Papiez? Kim jest?
To dowod na to, ze mozna - ze mozna zyc zgodnie ze swoimi przekonaniami i bc szanowanym, ze mozna zmieniac swiat, ze mozna dbac o ludzi, ze mozna wybaczac oprawcom, ze sila milosci jest wieksza, niz jakakolwiek inna sila, ze mlodosc i dzieci to przyszlosc swiata. Ale to takze duchowy ojciec, przewodnik, swego rodzaju drogowskaz.

berrybloom

Symbol Polski i Polaków

	Forum Forum dla dziewczyn Strona Główna -> Tylko na poważnie	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1